Radioloog Mark Kruit: ‘Betere diagnose met beelden uit het verleden’
Radiologen pleiten al jaren voor landelijke beeldbeschikbaarheid. Neuroradioloog Mark Kruit van het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC) nodigde ons uit voor een werkbezoek. Om in de praktijk te zien en te horen waarom dat zo belangrijk is in de bedrijfsvoering van een ziekenhuis. Dus gingen we met een delegatie van het programma Elektronische gegevensuitwisseling in de zorg (Egiz) op woensdag 30 maart naar het LUMC. Kruit: “We wisselen al beelden uit, maar moeten toe naar landelijke beschikbaarheid; een tijdlijn van álle beelden uit de historie van de patiënt. Dat geldt overigens niet alleen voor beeld, maar ook voor andere data, zoals laboratoriuminformatie en operatiekamerverslagen.”
Automatisch
Het beschikbaar maken (of hebben) van medische beelden en bijbehorende verslaglegging moet straks zo automatisch mogelijk in de workflow van het ziekenhuis landen, zegt Kruit. “We willen van push naar pull, naar volledig automatisch. Oude beelden bekijken moet makkelijker gemaakt worden en minder tijd kosten. Want beelden van vroeger hebben we nodig om de diagnose beter te kunnen stellen. Dan moeten we natuurlijk wel weten dat die beelden er zijn. We moeten ook zelf kunnen beoordelen welke beelden we wel of niet nodig hebben.” Bij het werkbezoek is ook Marieke Zimmerman aanwezig, directeur bij de Nederlandse Vereniging voor Radiologie (NVvR). Zij vertelt dat een radioloog gemiddeld 6 minuten heeft voor een onderzoek. Als beelden nog opgevraagd moeten worden, gaat dat dus van die tijd af.
Tijdlijn
Steeds vaker zijn beelden van andere ziekenhuizen nodig voor een multidisciplinair overleg of bij een acute casus waarbij de patiënt eerder in een andere zorginstelling werd behandeld. Daarom denken radiologen aan een tijdlijn waarbij ergens een set metadata beschikbaar is. Daarin staat bijvoorbeeld dat er in een bepaald ziekenhuis een MRI beschikbaar is van de schedel van een patiënt, op een bepaalde datum. Kruit: “De noodzakelijke technische en juridische ‘randvoorwaarden’ die nodig zijn voor zo’n tijdlijn laten we over aan respectievelijk leveranciers en de politiek.” Radiologie heeft als voordeel dat er een standaard is (DICOM – Digital Imaging and Communications in Medicine) waardoor elk systeem alle beelden kan lezen. DICOM beschrijft hoe medische beeldinformatie moet worden opgeslagen, uitgewisseld en geprint. Dat maakt beeldbeschikbaarheid in de praktijk in ieder geval nu al goed mogelijk.
Kruit geeft een demonstratie van de verschillende systemen die de radiologen en hun collega’s gebruiken: PACS voor beelden en HiX als elektronisch patiëntendossier. En na de rondleiding over de afdeling Radiologie – die binnenkort grondig wordt verbouwd – gaat het Egiz-team terug naar VWS. Met héél veel informatie om mee te nemen in het verdere traject van de Wegiz.